Tags
Björn Borg, boxer, consumptiecultuur, corset, crisis, Elizabeth I, Lisa Jardine, ondergoed, rijkdom, trend, Tudor, welvaart
Vandaag stuitte ik op een leuk artikel van historica Lisa Jardine over de terugkerende trend van het tonen van ondergoed (met dank aan Aletta). Tegenwoordig is het bon ton om onderkleding als corsetten en onderbroeken te showen (ik schreef er op mijn blog eerder ook al over), maar in de Tudor-tijd was dit ook populair. Zowel mannen als vrouwen toonden rijk gedecoreerd ondergoed: van de Engelse Queen Elizabeth I is op portretten duidelijk te zien dat zij kostbaar kant onder haar kleding droeg. Jardine brengt dit in verband met het showen van financiële rijkdom. Het getoonde ondergoed is duidelijk prijzig en toont aan dat de drager of draagster in kwestie genoeg geld heeft om dit soort luxe te kopen. Dat lijkt te kloppen: de jongetjes die hun broek zo laag dragen dat hun boxershort zichtbaar is, hebben bijvoorbeeld nooit een exemplaar van de Wibra of de HEMA aan, maar altijd een dure Björn Borg.
Links: Queen Elizabeth I, rechts: Dita von Teese
Jardine vraagt zich af of dit een gevolg is van welvaart. Het artikel komt uit 2008, voor de grote crisis echt losbarst. Zij herinnert zich dat het in haar eigen jeugd not done was om ondergoed te tonen. In 1955, toen zij 11 jaar was, was het heel duidelijk dat onderkleding niet zichtbaar moest zijn. Eén van de grootste nachtmerries (horror of horrors) was dan ook als de petticoat zichtbaar was onder het groene schoolrokje. De echte ‘consumptiecultuur’ zoals wij die kennen kwam pas op in de jaren ’60, en de jaren vlak na de Tweede Wereldoorlog waren in economisch opzicht niet bijzonder voorspoedig. Jardine vraagt zich af of deze trend met de toen naderende crisis weer af zal nemen.
Vier jaar later geloof ik niet dat ze gelijk gekregen heeft- de winkels hangen vol met corset-achtige jurken en bovenkleding, popsterren als Lady Gaga dragen on stage nog steeds veel corsetten en helaas zie ik in het straatbeeld nog regelmatig boxers boven laaghangende broeken verschijnen. Ik denk dat een belangrijke reden hiervoor is dat men, ondanks de crisis, toch vaak nog behoorlijk wat te besteden heeft in Nederland: de welvaartsstandaard is vandaag de dag vele malen hoger dan toen in de jaren ’50. De andere reden: vrijere normen op het gebied van seks en kleding.
Meer weten? Het hele artikel van Lisa Jardine is hier te lezen.